همان طور که از مفاد اسناد به جای مانده از ساواک پیداست، مدیران یا سردبیران نشریات از رهگذر اخباری که در مجله ها و روزنامه ها به نفع اشخاص با نفوذ و قدرتمند به چاپ می رساندند، مورد تفقد قرار گرفته و خود نیز پاداششان را با انواع هدایا و حتی نمایندگی مجلس می گرفتند.

به استثنای عباس شاهنده مدیر نشریه فرمان که تلاش کرد نمایندگی مردم بیجار را به دست بیاورد و با تهدید و ارعاب سرانجام نیز آرای مردم را به دست آورد اما به دلیل رد صلاحیت نتوانست وارد مجلس شود، دیگر سردبیران نشریات که برای نمایندگی اشتیاق داشتند، به وعده شخص شاه و نخست وزیران وقت، بر کرسی نمایندگی مدت ها تکیه زدند و برای حفظ موقعیت سیاسی به هر خواسته ای از طرف دربار تن دادند.