خبر آورده اند که مصرف نان در ایران دو برابر اروپاست. به عبارتی هر ایرانی به طور متوسط 117 کیلوگرم نان می خورد که طبق تحقیقات دانشمندان مسلط به ماشین حساب می شود چیزی حدود روزی نیم کیلو. البته ما بخیل نیستیم و مشکلی با نان خوردن کسی نداریم.

قصد آجر کردن نان هیچ موجودی را هم نداریم. صرفا چند تا نکته به ذهنمان رسید که خواستیم خدمتتان عرض کنیم:

1- مصرف نان در هر وعده غذایی و البته به میزان کم لازم بوده و باعث انرژی و نشاط می شود اما توجه داشته باشید که انرژی هم حدی دارد. شما رآکتور نیروگاه نیستید.

2- درست است که شاعر می فرماید: «هر آن کس که دندان دهد نان دهد.» اما توجه کنید که هر آن کس که دندان دهد شیر و لبنیات و میوه و سویا را هم می دهد، عبارت نان صرفا جهت مثال است.

3- بدین وسیله از کلیه نانواهای عزیز خواهش می کنیم به اصول پخت نان پایبند بوده و جهت حفظ ظاهر از اضافه نمودن جوش شیرین به نان در ملاعام پرهیز کنند.

4- جا دارد از نانوایان عزیزی که دور نان ها را خمیر کرده و وسط آنها را می سوزانند تقدیر به عمل آورده و ضمن تبعید این دوستان به کویر مرنجاب، شغل دیگری را به ایشان بسپارند.

5- از آنجا که مصرف بیش از حد نان منجر به نارسایی های کلیوی می شود، از کلیه عزیزانی که در صف پیوند کلیه قرار دارند تقاضا داریم که نوبت را رعایت کرده و حتی الامکان هل ندهند.

6- از آن دسته از هموطنان که پیتزا را نیز لای نان پیچیده و میل می نمایند عاجزانه درخواست داریم اگر به کلیه هایشان رحم نمی کنند لااقل جهت حفظ آبرو در مجامع بین المللی از این کار خودداری نمایند.

7- یکی از ریشه های اصلی مصرف بالای نان را می توان در عبارت «بابا نان داد» که در دبستان شصت بار از روی آن می نوشتیم جست وجو کرد. حال فرض کنید اگر در دوران دبستان به ما می آموختند که «بابا آپولو هوا کرد» کشور ما الان در چه جایگاهی قرار داشت.