مشارکت یکی از مهم ترین مفاهیم در توسعه پایدار هر کشوری به شمار می رود و پیشرفت هر جامعه ای بیش از هرچیز به مشارکت فعال و وفاق اجتماعی موثر افراد آن جامعه وابسته است.

با این که در لغت، مشارکت به معنای شرکت کردن است، اما در علم جامعه شناسی، این فعل اجتماعی بر نوعی از رفتار مردم اشاره دارد که آنها را قادر می کند بر حوادث موثر بر زندگی شان تاثیر بگذارند. البته باید به این نکته توجه کرد که مشارکت اجتماعی در جامعه مدیون به وجود آمدن علایق مشترک است، علائقی که حفظ، نگهداشت و پاسداری از آنها، برای تک تک افراد جامعه اهمیت پیدا کند و به تناسب این تعهد برای آنها مسئولیت فردی و اجتماعی به وجود بیاورد. در نتیجه این مسئولیت، افراد تعهد پیدا می کنند که مسئولیتشان را تمام و کمال انجام بدهند. بین تمام موضوعاتی که می توانند به بهانه مشارکت اجتماعی تبدیل شوند، بحث محیط زیست و مشارکت عموم مردم در حفظ و نگهداشت فضای سبز محل زندگی شان موضوعی است که از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از این نظر فضای سبز به عنوان بخشی از سیمای شهر، یکی از پدیده هایی است که شهروندان همیشه با آن در تماس هستند. در این زمینه هزینه های حفظ و نگهداری فضای سبز، یکی از راه هایی است که شهروندان می توانند در آن مشارکت داشته باشند. همچنین علاقه مند کردن آنها به بحث محیط زیست، یک هوشیاری مثبت را در جامعه نسبت به این موضوع به وجود می آورد و هرکدام از آنها به دیده بانان درختان شهر تبدیل می شوند؛ دیده بانانی که هرنوع تخلفی را گزارش می دهند و نسبت به قطع درختان ساکت نمی نشینند. خوشبختانه این نوع مشارکت اجتماعی در جامعه ما بارها دیده شده و بسیاری از گزارش هایی که هرچند وقت یک بار از قطع درختان به مسئولان شهری و قضایی می رسد، از همین نوع بوده است.