هیچ دو نفری در تمام موارد با هم متفق نیستند. به این معنا که تعدادی تضاد امری طبیعی است، اما چطور می توانی از عهده تناقضات برآیی بدون این که عصبانی شوی و آتش خشم ات دیگران را بسوزاند.

احساست را به دیگران بگو/ هر بار که احساس عصبانیت به سراغت آمد، یکی از موضوعاتی که باعث خشم ات می شود را بازگو کن و فقط به یک موضوع نچسب/ بشین و حرف بزن/ گوش کن/ به چشمان طرف مقابلت نگاه کن/ انعطاف پذیر باش و بخواه که ذهنیت خود را تغییر دهی/ آهسته نفس بکش و آرام باش/ در برابر مذاکره و مصالحه پذیرا باش/ مسئولیت حرفی را که می زنی به عهده بگیر/ بر راه حل ها تمرکز کن نه بر پیروزی و شکست/ در صورت لزوم به خودت استراحت بده.

دیگران را مسخره نکن/ نزن، هل نده، نگیر/ تهدید نکن/ نعره نزن/ شکلک در نیار و به شخصیت دیگران حمله نکن/ فحش نده/ دو دستی به گذشته نچسب/ نگو: فراموش کن، خب که چه، به من چه/ نسبت به نگرانی های دیگران بی اعتنا نباش/ مصر نباش که حرف آخر را بزنی/ حرف کسی را قطع نکن/ از کلمات همیشه یا هرگز استفاده نکن و کلی گویی نکن.

اول) پیش خودت اقرار کن

دوم) برای دیگران اقرار کن

سوم) معذرت بخواه و هر کاری از دستت برمی آید، بکن تا ضرر را جبران کنی

چهارم) عهد کن که رفتارت را تغییر دهی و دوباره مرتکب همان اشتباه نشوی.