نزدیک به نیم قرن عاشقی و گذران ایام با شاهکارهای ادبی این سرزمین کهن زمان کمی نیست؛ آن هم برای معلمی که از دهه دوم زندگی قدم به عرصه ادبیات گذاشته و سال های جوانی اش را با حافظ، سعدی و فردوسی سپری کرده. حالاکه گرد تجربه و غبار زمان بر موهای سپیدش نشسته، یکی از استادان صاحبنام در عرصه زبان و ادبیات فارسی است. از «سعید حمیدیان» می گوییم؛ نویسنده، مترجم، ویراستار و منتقدی که امروز آثار متعددی از او در دسترس دانشجویان و همچنین علاقه مندان به داشته های فرهنگی این سرزمین کهن قرار دارد. از دوستی دیرینه و سابقه سال ها همکاری مشترک او با دیگر استادان پیشکسوتی همچون حسن انوشه، کامران فانی، بهاء الدین خرمشاهی و نصرالله پورجوادی که بگذریم یکی از ویژگی های قابل توجه درباره حمیدیان این است که بر خلاف بسیاری از استادان صاحبنظر این عرصه، خود را تنها به یک برهه تاریخی از ادبیات محدود نکرده. او سال های بسیاری به مطالعه و تحقیق درباره حافظ و سعدی و فردوسی پرداخته و از سوی دیگر به سراغ شاعران روزگار امروز نظیر نیما، اخوان و فروغ نیز رفته. احاطه قابل توجه به ادبیات امروز و دیروز از او استادی بی مانند ساخته که البته حافظ پژوهی وجه بارز تخصص های وی به شمار می آید؛ آنچنان که برای شرح و تفسیر شعرهای لسان الغیب نزدیک به 30 سال زمان صرف کرده و در نهایت این کتاب را با عنوان «شرح شوق: شرح و تحلیل اشعار حافظ» منتشر کرده است. اما خبر خوش اینکه این استاد دانشگاه علامه طباطبایی که به واسطه شرایط نامطلوب جسمی مدتی قادر به نوشتن و ادامه فعالیت هایش نبود، درباره وضعیت جسمانی اش گفته که بهبودی نسبی پیدا کرده و در حال سپری کردن دوران نقاهت است. البته او هنوز قادر به نوشتن و آغاز فعالیت نیست اما به محض آنکه ضعف جسمانی اش برطرف شود تعلیم و تحقیق را از سر می گیرد و کاش زودتر دوباره قلم به دست بگیرد و برایمان بنویسد.