آشنایی من با آقای فرهنگ شریف به بیش از 50سال گذشته می رسد. روزگاری که در برنامه فاخر گل های جاویدان و گل های رنگارنگ در کنار هم فعالیت می کردیم. فرهنگ شریف یکی از بداهه نوازان بی نظیر موسیقی ایرانی بود و بسیار بسیار زیبا ساز می نواخت به گونه ای که انسان را به تفکر وا می داشت. آخرین آهنگ ایشان با نام«وقتی تو باغ چشات گل گریه وا میشه عشقمون رسوا میشه...» بود که با کمک آقای محمد حیدری و بیژن ترقی در منزل خود آقای شریف ساخته شد. تارنوازی فرهنگ شریف مخصوص خود بود و درواقع بداهه درخون او بود. ساز ایشان پرچم و نماد موسیقی ما است اما متاسفانه آن طور که باید و شاید به فرهنگ شریف نرسیدند و به قول جهانبخش پازوکی -شاعر و آهنگساز معروف- دسته های گل نهادن بر مزار من چه سود در زمان بودنم یک شاخه گل دستم دهید.