میرفندرسکی: ابوالقاسم میرفندرسکی، حکیم، فیلسوف، ریاضیدان و شاعر استرآبادی در دوران صفویه است. میرفندرسکی در علوم زمان خود بویژه در هندسه و ریاضیات، صاحب نظر بود. اشعار حکیمانه و عاشقانه نیز می سرود اما مشهورترین شعر او قصیده ای فلسفی است. از آثار او می توان به رساله صناعیه و رساله فی الحرکت اشاره کرد.

صدرالدین دشتکی: ابوالمعالی محمد بن ابراهیم ملقب به صدرالدین کبیر (828 903 ق) حکیم و متکلم و فقیه شیعی و صدراعظم شاه طهماسب صفوی بود. در مناظره یگانه عصر خویش بود و به تجرد نفس معتقد بود، به شطرنج علاقه داشت. اثبات الواجب تعالی و الحقایق المحمدیه از جمله آثار اوست.