غفلت و لغزیدن به ورطه خیانت، برای هیچ مسئولی، ناگهانی و دفعی نیست، بسیار آرام و تدریجی اتفاق می افتد، ولی پایانی ناگهانی و عاقبتی تلخ و ناگواردارد. به همین دلیل، مسئولان خوشنام، خوش سابقه و آبرومند، با وجود مشاهده خائنین و سرنوشت تلخ آنها و تذکرات دائمی دلسوزان، هرگز چنین عاقبت سو ئی را برای خود احتمال نمی دهند و به همین علت دچار غفلت از شیطان و غفلت ازنفس خود می شوند. مردم هم باید مراقب مسئولین باشند و با مشاهده اولین علائم و نشانه های خیانت، بدون فوت وقت با آرامش، به روشنگری، امر به معروف و نهی از منکر پرداخته، اقدامات پیشگیرانه را آغاز کنند. نباید همه بنشینند، نگاه کنند تا سقف روی سرشان فرود آید و بعد افسوس بخورند.