شهرداری تهران یکی از بزرگ ترین نهادهای عمومی در کشور است که از حیث اهمیت با دولت ملی ایران تشابه دارد. اداره این سازمان بزرگ عمومی به گونه ای که منافع عموم شهروندان و همین طور میهمانان داخلی و خارجی را تامین کند، بدون شک نیازمند سازوکار دقیق و پایای برنامه ریزی شده است که از مشکلات مرسوم در فضای بی برنامه همچون هدررفت منابع، اقدامات کوته نگرانه، در حاشیه قرار گرفتن منافع عمومی و موارد مشابه دیگر جلوگیری کند. با این ملاحظه، قوانین ملی، شهرداری ها و سایر سازمان های موثر در اداره شهر را مکلف به تهیه و اجرای برنامه های بلندمدت، میان مدت و کوتاه مدت می کنند.