عمر درازی دارد و قدمتش بیش از یک دهه و دو دهه است، اما این عمر دراز بیش از آن که موجب بقا و حفظ آن در خاطر ما شود، به فراموشی اش دامن زده است. حالاهم ما و نسل های بعد از ما اغلب خاطره خاصی از غدیریه خوانی هایی که از قرن چهارم هجری آغاز شده اند، نخواهند داشت.

شاید با خودتان بگویید از قرن چهارم تاکنون خیلی چیزها تغییر کرده یا فراموش شده اند. مناسبات زندگی تغییر کرده و غدیریه خوانی هم مانند بسیاری از آیین ها فراموش شده است. اما جالب است بدانید در قرن یازدهم هجری هم تعداد شاعرانی که به غدیریه خوانی اهمیت می دادند به تعداد بیشتری می رسد و این دوران بسیار زیبایی بود که با ورود دوره قاجاریه،