با پیشروی روزافزون فضای مجازی و بازی های کامپیوتری در زندگی کودکان شهری، به نظر می رسد که کم کم تنها بتوان نشاط واقعی را در چهره کودکان روستا جستجو کرد؛ آنها که در اوقات فراغت خود در فصل تابستان به جای ساعت ها کز کردن گوشه آپارتمان و غرق شدن در دنیای مجازی و سروکله زدن با تبلت و گوشی و... زیر آسمان آبی، با کار در مزارع، با هارمونی پرتکاپوی زندگی هماهنگ می شوند؛ کودکان و نوجوان هایی که می آموزند عصای دست پدر و مادر باشند و در خدمت اقتصاد خانواده یا وقتی در دشت و صحرا بازی می کنند و بادها از سویی صورت شان را می نوازند و از سوی دیگر دل شان را صیقل می دهند. خوب است هر از گاهی فرزندان شهرنشین خود را به دل طبیعت و روستاها ببریم تا آنها شور و نشاط را به سبکی متفاوت و دور از تصنع شهری تجربه کنند.