تحلیلگرانی که فلسفه عاشورا را به بحث گذاشته اند، بعضی از اهداف مهم و والای این قیام یا رویداد تاریخی را مبارزه با بدعت هایی دانسته اند که پس از وفات پیامبر(ص) به دست حاکمان و مدعیان دروغین دین، یا جاهلان به دین، به نام اسلام گذاشته شد. کسانی منافع خود را در این دیدند که با دین تحریف شده و حفظ برخی شعائر و ظواهر دینی بهتر می توان آدمیان را در میدان قدرت مطیع و منقاد خود کرد و به منافع دنیوی دست یافت و بر کرسی سیاست و قدرت نشست. اوج این بدعت ها و تحریف ها را می توان در زمان به سلطنت نشستن امویان بر کرسی جانشینی پیامبر(ص) مشاهده کرد. نخستین بدعتی که در اسلام راه یافت، اساس حکومت و خلافت به شکل