در آستانه عاشورای حسینی(ع) و در سوگ شهیدان خدایی، این ستون را به سروده ای از شاعر متعهد این مرز و بوم، جناب ابوالقاسم حسینجانی اختصاص می دهیم:

***

ایستاده ست به تفسیر قیامت زینب

آن سوی واقعه پیداست بیا تا برویم

خاک در خون خدا می شکفد می بالد

آسمان غرق تماشاست بیا تا برویم

تیغ در معرکه می افتد و برمی خیزد

رقص شمشیر چه زیباست بیا تا برویم

از سراشیبی تردید اگر برگردیم

عرش زیر قدم ماست بیا تا برویم

زره از موج بپوشیم ردا از توفان

راه ما از دل دریاست بیا تا برویم

کاش ای کاش که دنیای عطش می فهمید

آب مهریه زهراست بیا تا برویم

چیزی از راه نمانده ست چرا برگردیم

آخر راه همین جاست بیا تا برویم

فرصتی باشد اگر باز در این آمد و رفت

تا همین امشب و فرداست بیا تا برویم

جاده و اسب مهیاست بیا تا برویم

کربلامنتظر ماست بیا تا برویم