آموزش امری عمومی و مردمی است چرا که مشتریان خدمات آموزشی عموم مردم یک جامعه هستند اما متاسفانه همواره دولت ها و حکومت ها آن را در مسیر دولتی و حکومتی قرار می دهند و از آنجا که در بیشتر دولت ها و حکومت ها خواست ها و انتظارات مردم و حاکمیت در تضاد و تناقض قرار می گیرد بین مردم و حاکمان فاصله می افتد و این شکاف و فاصله و تضاد و تقابل نظام آموزشی را از مسیر ذاتی و طبیعی خود خارج می سازد.

خوشبختانه در نظام آموزشی ما برای جلوگیری از این فاصله و شکاف در ساختار سازمانی «نهاد مدنی و مردمی انجمن اولیا و مربیان» قرار دارد که در واقع رسالت اصلی این نهاد تلاش برای مردمی ماندن نهاد آموزش در کشور است