«اقدام سردبیر نشریه صدا در قربانی کردن همکار نشریه و جا خالی دادن خود، سقوط اخلاقی یک انسان است.»

سایت گویا نیوز با اشاره به مطلب توهین آمیز ارگان کارگزاران و سلب مسئولیت محمد قوچانی از خود دراین باره- در حالی که در فضای مجازی حتی مطلب موهن را «لایک» هم کرده بود- نوشت: محمد قوچانی تلف شد. در قبرستان ها دیده ایم که بر روی سنگ قبر می نویسند طلوع در فلان تاریخ و غروب در بهمان تاریخ. ما طلوع و غروب این مدیر نشریه را به چشم دیدیم. چه غروب غم انگیزی! در نشریه صدای طنزی منتشر شده و اکنون قوچانی می نویسد که این طنز را برای ما فرستاده اند و نویسنده آن جزو نویسندگان «صدا» نیست و ما دیگر در هیچ نشریه ای که وابسته به تشکیلات مطبوعاتی ما باشد، نوشته او را منتشر نخواهیم کرد.

بعد هم به برائت جستن از توهین و عدم نزاکت احتمالی و عذرخواهی از «مردم» می پردازد و اظهار ناراحتی می کند. در پایان هم فضاحت اخلاق مطبوعاتی اش را به اوج می رساند و می نویسد، «ما تابع قانون هستیم. اما قبل از آنکه هرگونه تذکری از ناحیه مقام های قضایی یا امنیتی به ما داده شود ما حاضر هستیم برای اثبات اینکه سوءنیت نداریم و در واقع می خواهیم در چارچوب اخلاق و قانون و اعتقاداتمان عمل کنیم در همین راستا فعلا تا اطلاع ثانوی از انتشار نشریه صدا خودداری می کنیم، تا زمانی که ساز و کاری برای جلوگیری از تکرار این اتفاقات طراحی کنیم.»

گویا نیوز افزود: دیدن سقوط اخلاقی یک انسان، بسیار بسیار دردناک است. محمد قوچانی، حتی اگر اشکال بزرگی در طنز نشریه وجود داشته باشد اولا به عنوان سردبیر نشریه، «باید» در صدد جمع و جور کردن قضیه و رهاندن نویسنده برآید، و اگر از نویسنده حمایت نمی کند، دستکم او را تحقیر نکند و مقصر جلوه ندهد. فقط باید گفت افسوس و صد افسوس! کاش اندکی شرم و حیا وجود داشت و انسان گاهی هم از خود خجالت می کشید.