یکی از مشخصه های جامعه سالم با ضریب امنیتی بالا، عدم بحران بیکاری و وجود مشاغل واقعی و سازنده (نه کاذب) است. اگر اوایل انقلاب گذرتان جلوی دانشگاه تهران افتاده باشد، این عبارت شعارگونه را در قالب پلاکاردهای کوچک در دست افرادی که گرایشات چپ داشتند، می دیدید: «کار، مسکن، آزادی.» از آن روزگار و دسته بندی ها و سمت گیری های احساسی سال ها گذشته و تب خیلی ها خوابیده و موها سفید و فاتحه آن چپ کلاسیک خوانده شده و حالا«چپ مدرن» و... اراده منفی و نیهیلیستی و میشل فوکو و ژیل دلوز هواخواهان خودش را دارد و دیگر دم زدن از آن نوع شعارهای دوران ماضی، عین املی و عقب ماندگی است.