گاهی جامعه ایران به یک جامعه موجی تبدیل می شود یعنی جامعه را یک موج فکری و سلیقه ای فرا می گیرد و با کمترین تاملی اکثریت جامعه به آن سمت و فکر می روند. مثال بارز آن در هنگامه انتخابات است، به طوری که چند روز یا حتی چند ساعت قبل از موعد انتخابات، تصمیمات موجی مردم به سمتی می رود که بسیاری را بهت زده می کند و تحلیلگران پس از وقوع واقعه به جست وجوی دلایل آن می پردازند. واقعیت این است که خاصیت موجی بودن نه تنها در بین مردم، بلکه گاهی در بین کارشناسان و متخصصان نیز بروز می کند. نمونه آن، نظری است که در مورد بیکاری دانش آموختگان رواج یافته و ایشان با کمترین تامل و مکث و ژرف اندیشی از موج به راه افتاده پیروی می کنند.