فیلم های سیاسی، عموما اولویت اول عموم تماشاگران برای تماشا نیست و معمولاافرادی که دنبال محصولی برای سرگرمی هستند، راهشان با آثاری که به طور مستقیم یا کنایی به یک واقعه، جریان یا شخصیت سیاسی اشاره می کند، جداست. آن عده ای هم که دنبال سینمای هنری و متفاوت می گردند، کمتر دوست دارند در سینما از سیاست بشنوند و ببینند. رفتن سراغ موضوعات سیاسی در سینما، یک ریسک است و به دلیل اعلان موضع فیلمساز، لاجرم مخالفانی خواهد داشت و دایره دوستداران اثر را محدود می کند. ضمن این که خطر نگاه سیاسی گل درشت و شعارگویی هم چنین فیلم هایی را تهدید می کند و همواره امکان تبدیل یک اثر هنری به صدور مانیفست و بیانیه وجود دارد.