ایران شاهراه ارتباطی شرق - غرب و شمال- جنوب بود. این نقش شاهراهی گاه در شکل تجارت و سایر امور مثبت تجلی می یافت و گاه در شکل جنگ و غارت و سایر امور منفی. اگر تاجر چینی مشرق زمین قصد فروش کالایش به غرب جهان را داشت از شاهراه ابریشم در ایران می گذشت و اهالی مغرب زمین هم برای عزیمت به شرق باز از این راه گذر می کردند. اگر اسکندر غربی هوس فتح شرق جهان را می کرد، باید از ایران می گذشت و اگر چنگیز شرقی خواب تسخیر غرب جهان را می دید، تنها و تنها با عبور از ایران، خواب اوتعبیر می شد. اگر پطر کبیر روسی در نیمکره شمالی می خواست به آب های آزاد جهان دست پیدا کند به جانشینانش وصیت می کرد که از راه ایران بگذرند