کتابخانه ها همان گونه که از نامشان مشخص است نهادی ترویج گر و مدنی هستند؛ نهادی که خود به خود در مسیر گسترس مطالعه گام برمی دارد و همین که تابلویی با عنوان «کتابخانه» بر سر در ساختمانی قرار گیرد گویای این نکته خواهد بود.

کتابدار نیز یکی از اثرگذارترین افراد در راستای گسترش مطالعه است، آنچنان که به محض ورود یک شهروند به کتابخانه، این کتابدار است که باید ضمن تخصص در یکی از بخش های کتابخانه های تخصصی، عمومی و آموزشگاهی قادر به راهنمایی وی و از سویی ارائه فهرست مورد نیاز برای تجهیز کتابخانه ها باشد. کتابداران باید با توجه به منطقه ای که کتابخانه در آن قرار گرفته و از سویی مخاطب شناسی دست به تهیه فهرست مورد نیاز برای تجهیز آن بزنند. در کشور ما کمتر چنین اتفاقی رخ می دهد؛ تجهیز کتابخانه ها اغلب با فهرست مرکزی صورت می گیرد! شاید مردم ما اطلاع دقیقی در ارتباط با نقش کتابداران در ترویج مطالعه نداشته باشند اما واقعیت این است که در تمام جهان این افراد نقش بسیار پررنگی در ترویج مطالعه دارند. این مساله بویژه زمانی که بحث مخاطبان خردسال و کودک و نوجوان درمیان باشد از اهمیت بسیاری برخوردار است. از همین رو بسیار ضروری است که کتابداران احاطه قابل قبولی بر ادبیات کودک و نوجوان داشته باشند تا این گروه از مخاطبان را به کتاب و کتابخوانی علاقه مند کنند. کتابداران می توانند در مواجهه با این مخاطبان، از طریق کتابخوانی، انجام بازی به بهانه محتوای کتاب ها و پرسش و پاسخ درباره کتاب ها، بچه ها را تشویق کنند تا حتی درباره آثاری که می خوانند نظر بدهند. کتابداران ما به رغم عشقی که به این کار دارند اما به اندازه کافی با عمق ادبیات کودک و نوجوان آشنا نیستند. از همین رو باید تمام نهادهایی که این افراد در زمره نیروهای آنان هستند با برگزاری کارگاه های آموزشی، کتابداران را از آموزش های لازم برخوردار کنند. از سوی دیگر حتی جالب است که بدانید کتابداران می توانند از نیروهای مردمی در راستای تحقق اهداف خود هم بهره ببرند. به عنوان نمونه از والدین اعضای کتابخانه در انجام برخی امور کمک بگیرند. امیدوارم با ارائه آموزش های لازم به کتابداران کمک شود تا به اهداف خود دست پیدا کنند و راه را گم نکنند.