محمد مصدق شصت و پنج سال پیش در چنین روزهایی، در اتحادیه روزنامه نگاران مصری سخنرانی کرد. سخنرانی ای که یکی از معدود سخنرانی های مصدق درباره رسانه و روزنامه نگاری است و به تازگی در سایت «تاریخ ایرانیان در چنین روزی» و توسط انوشیروان کیهانی زاده بازخوانی شده. مصدق در این سخنرانی روزنامه نگاران را مدافع مردم می خواند و کسانی که توانایی «روشن سازی» مردم را دارند. چهره محبوب تاریخ ایرانی در روزگاری که مثل امروز مباحث نظری علم ارتباطات گسترده و وسیع نبود، دقیق و روشن و شفاف درباره رسالت روزنامه نگار روایت کرده: «مدافع هر ملت، روزنامه نگاران آن ملت هستند و کار آنان روشن ساختن مردم، باز کردن دست سلطه گران و خنثی کردن تبلیغات و افشای عوامل آنها است. «روزنامه نگار» نیرویی است که از وقوع حمله با دادن بیدارباش (هشدار) و آماده باش به ملت و آماده دفاع ساختن آن پیشگیری می کند و نیروهای مسلح در برابر تعرضی که آغاز شده باشد می ایستند، بنابراین نیروی تدافعی اصلی یک ملت: روزنامه نگاران، کتاب نگاران و سخنرانان آن ملت (اصحاب رسانه ها) و رجال وطن دوست هستند.» مصدق در این سخنرانی به سلطه جویی استعمارگران اعتراض می کند و از برنامه های انگلیس برای استعمار ایران می گوید و از هدف خود برای اطلاع رسانی و بیدارسازی مردم. این سخنرانی و صحبت ها درباره روزنامه نگاری و روشن سازی مردم زمانه از استعمار انگلیس، چهارماه قبل از ملی شدن صنعت نفت رخ می دهد: تاریخی که یکی از نقاط عطف تاریخ ایرانی است و به دست مردی ساخته شده که در روزگار نخست وزیری بر ایران، همچنان روزنامه نگاران و رسانه ها را به رسالت اصلی خود دعوت می کرده و از آنها می خواسته تا مردم را «روشن» کنند.