نظام غرب چند دهه است که هنوز به طور اساسی از درون مورد چالش واقع نشده است؛ رقیبان ایدئولوژیک آن تقریبا یا بی اعتبار یا رام شده اند. مارکسیسم به مباحث آکادمیک پیوسته است. فاشیسم به پیام هایی در فضای مجازی روی آورده و مسیحیت غربی نیز تکثرگرایی را پذیرفته و حاضر شده از تاج وتخت دست کشیده و دیگر به فکر یک رویای جایگزین نباشد.

بااین حال، برخی نقاط ضعف نظام لیبرال از بین نرفته است. این نظام توانسته صلح، نظم و رفاه را به ارمغان آورد، اما درعین حال نیروهای قبیله ای، خویشاوندی و دینی پیشالیبرال که بسیار عمیق تر از سرمایه داری مصرف گرایانه به نیازهای اساسی بشر ارتباط دارد را تضعیف کرده است: مثل سودای افتخار، وابستگی و تعلق خاطر به جمع و علاقه مندی به یک امید متافیزیکی.