دکترینی که ترکیه در فضای نظامی از آن تبعیت می کند، رویکرد تهاجمی است. رویکردی که اساس منافع ملی اش را در اصل ضربه زنی در زمین طرف مقابل پایه ریزی می کند. ورود نظامی ترکیه با همین رویکرد و تحت عنوان مبارزه با داعش و در لوای پشتیبانی از نیروهای میانه رو موسوم به «ارتش آزاد» حرکتی برنامه ریزی شده و هدف دار بود که ترکیه در گذر از پنج سال التهاب سیاسی و نظامی در درون و بیرون مرزهایش نهایتا به آن دست یافت.

هدف راهبردی ترکیه حضور میلیتاری در کانون های به نظر آنان بحرانی مانند شمال سوریه و شمال عراق است. این کانون ها به عنوان مفرهایی که می توانند موجب گسترش هویت یابی سیاسی کردی شوند و با تاثیرگذاری