این قطعنامه که در شمار معدود پیشنهاداتی است که ایران تاکنون در این سطح مطرح کرده و به تصویب اکثریت قریب به اتفاق اعضا قرار گرفته و پیش بینی می شود که در صحن نهایی مجمع عمومی هم به زودی به تصویب برسد، می تواند یک پیروزی مهم برای دستگاه دیپلماسی و محیط زیست کشور باشد.

این قطعنامه می تواند توسعه منجر به تخریب غیرقابل جبران کشورهای آسیای جنوب غربی و خاورمیانه را نظارت و کنترل جدی تری کند. با توجه به اینکه سوریه، ترکیه، عراق، اردن، امارات، عربستان، قطر، کویت و بحرین عضو کنوانسیون مقابله با بیابان زایی و همچنین از اعضای کنوانسیون جهانی رامسر بودند، قاعدتا باید مطابق با برنامه اقدام ملی مصوب شان حرکت کنند و حرکت هایی را انجام ندهند که منجر به تخریب و کاهش توان اکولوژیکی منطقه شود.