از زمانی که جریان اصلاحات شناسنامه دار شد، ابهام در تعریف اصلاح طلبی هم ایجاد شد. برخی آن را مترادف با نوعی «تجدیدنظرطلبی» معنا کردند و از این منظر به آن تاختند یا از آن دفاع کردند. حمله کنندگان، اصلاح طلبی را در تقابل با اصل انقلاب و نظام و اصول و ارزش ها قلمداد کردند. برخی هم از اصلاح طلبی دفاع کردند اما در هنگام بیان مختصات این جریان، عدول از ارزش ها و عبور از امام خمینی و توبه از گذشته را برجسته کرده و مدعی اصلاحاتی شدند که هیچ سنخیتی با جریان اصلی اصلاح طلبی در کشور نداشت. در غالب این موارد، اصلاح طلبان اصیل درون جبهه انقلاب آسیب دیدند زیرا از دو سوی تحت فشار بودند و هویت آنان از سوی دو جریان به دلخواه ترسیم می شد و البته با آنچه آنان بودند، تفاوت فراوانی داشت. تشکیل «مجمع ایثارگران اصلاح طلب» شاید بتواند در مقابل تحریف های عامدانه موجود، فرصتی را برای دفاع از جریان اصیل اصلاح طلب فراهم کند و اجازه دهد که هویت این جریان را کسانی ترسیم کنند که به این جریان دلبسته اند و از ارزش ها و اصول انقلابی در کنار راهکارهای اصلاح طلبانه دفاع می کنند. آنان می دانند که اصلاح طلبان از هر جریان اصولگرایی، اصولگراتر هستند و به آسانی از ارزش ها و اعتقادات مورد قبول خود کوتاه نمی آیند. آنان میراث فکری امام خمینی را سرمایه اعتقادی بزرگی می دانند که باید از آن دفاع کرد و در عین حال معتقدند که درجا زدن در حد اندیشه و سخنان و مواضع امام، خودش نشانه جمود فکری است و باید روشمند در اندیشه سیاسی امام اجتهاد کرد و فهمی فرارونده و متعالی از آرای ایشان داشت. آنان به تجربه دریافتند که دفاع از دین و دینداری و انقلاب و انقلابی گری را نباید به مدعیان اصولگرایی سپرد که به دلیل عملکرد و وجهه سیاسی شان، دافعه دارند و قادر به جذب جوانان نیستند. «ایثارگران اصلاح طلب» یک ظرفیت تازه در درون جنبش اصلاح طلبی است که هم می تواند بر فضای کلی جریان اصلاح طلب تاثیر مثبت بگذارد و هم مخالفان اصلاحات را از جهاتی خلع سلاح کند. از قضا هراس مخالفان از این جریان بیشتر است زیرا به آسانی نمی توانند آنان را در جبهه دشمن ترسیم کنند و پایگاه مردمی آنان را از آنان بگیرند.