ما تا الان نمی دانستیم چرا احساس امنیت نداریم و چرا بعضی ها را که می بینیم، امنیتمان به خطر می افتد، تا اینکه دیروز رئیس جمهور حقیقت را به ما گفت. وی گفت: «امنیت غذایی، بخشی از امنیت ملی است». با این اوصاف برای ما خیلی آموزنده خواهد بود که دستور غذایی آقای احمدی نژاد و دیگر سیاست مداران و مسئولان و مقامات را بدانیم. به نظر ما حتما یک نفر یک جا امنیت غذایی اش تامین نشده و غذای ناامن خورده و همین زده به عملکردش. ما مردم عادی که مقام مسئول نیستیم و عملکرد خاصی نداریم، اگر غذای ناامن بخوریم می زند به پوستمان و جوش می زنیم یا دچار رفت وآمد اضافه می شویم. منتها مسئولان حتما می زند به عملکردشان؛ یعنی همان چیزی که در ما اتفاق می افتد، در عملکرد مسئولان اتفاق خواهد افتاد. درضمن ما نگرانیم مثل همیشه مسئولان یک چیز بگویند، ماموران یک چیز دیگر بشنوند؛ مثلاالان آقای روحانی گفته امنیت غذایی مهم است، ما استرس داریم از فردا بخواهیم در یخچال را باز کنیم بگویند باید مجوز بگیرید. یا مثل انتشار کتاب که مجوز پیش از انتشار، مجوز انتشار و مجوز توزیع و پخش لازم است، ممکن است اساتید بگویند برای برقرارکردن امنیت غذایی، اول بیایید مجوز قبل از خوردن بگیرید، بعد هم مجوز خوردن و.... یا بعید نیست فردا جلو میوه فروشی ها طرح امنیت غذایی بایستد و به مجردها یک میوه را نفروشند و بهشان میوه دیگری بدهند. یا چه می دانیم. یکهو طرح امنیت غذایی بریزد وسط میهمانی و غذاهای مامان پز را از روی میز بردارد و به همه عدسی بدهد.

یا چه می دانیم مجبور شویم اگر بخواهیم غذای چرب بخوریم، سبیل خیلی ها را چرب کنیم یا اگر بخواهیم به غذایمان نمک بزنیم، مجبور شویم برایشان نمک بریزیم که گیر ندهند.

والا. تا دیروز دهانت را می بوییدند مبادا چیزی گفته باشی، از فردا حتما طرح امنیت غذایی آندوسکوپی ات می کند مبادا چیز غیرمجوزداری خورده باشی.

وصیت

سوفیا... سوفیا... تا این طرح امنیت غذایی راه نیفتاده، بیا برات لقمه بگیرم عشقم... عاشق لقمه های تو؛ میدون دوم