یک سالی می شود فعالیت های موزه هنرهای معاصر تهران وارد فاز جدیدی شده و چند تفاهمنامه با کشورهای اروپایی در زمینه همکاری و امانت دادن آثار گنجینه این موزه جهت نمایش در موزه های مطرح این کشورها امضا کرده است. اما موزه در این یک سال درگیر کش وقوس های سیاسی شد. انتقالی که حواشی و بحث و جدل های بسیاری در پی داشته است. حالامجله اکونومیست در تازه ترین گزارش خود ماجرای امانت را به تفصیل شرح داده و از اهمیت آثاری نوشته است که موزه داران اروپایی چشم انتظارش هستند. اکونومیست می نویسد: «اواخر دهه 1970 قیمت نفت گریبان دنیا را گرفته بود و اقتصاد کشورهای غربی بی جان شده بود. ایران فرصت خوبی داشت و خریدار آثار هنری دنیا شد و سال 1977 با این آثار، موزه هنرهای معاصر تهران را پایه گذاری کرد. حالاگنجینه آثار مدرن غربی این موزه، بهترین مجموعه هنری خارج از اروپا و امریکای شمالی به شمار می رود.» اکونومیست مهم ترین اثر این گنجینه را شاهکار پابلو پیکاسو «نقش و مدلش» می داند: تابلویی که کارشناسان آن را پیوند گمشده میان دو اثر بزرگ این هنرمند یعنی «دوشیزگان آوینیون» و «گورنیکا» می نامند. این نشریه «نقاشی دیواری روی زمینه قرمز هندی» اثر جکسون پولاک و همچنین آثاری از مارک روتکو، فرانسیس بیکن، اندی وارهول و اساتید ایرانی همچون محسن وزیری مقدم و فرامرز پیلارام را گنجینه موزه هنرهای تهران برمی شمارد. اکونومیست در انتها از مسائل و حواشی پیش آمده در مورد تضمین بازگشت این آثار به ایران می نویسد: «حالامساله تضمین حل شده و رضا صالحی امیری، وزیر فرهنگ ایران سفر اروپایی گنجینه را تایید کرده است. اما دیپلمات ها می گویند که تصمیم نهایی را رییس جمهور روحانی اتخاذ می کند. تمرکز سیاست داخلی ایران در سال 2017 بر انتخابات ریاست جمهوری ماه مه خواهد بود. بنابراین امکان تایید این سفر که در حال حاضر برای ماه ژانویه امضا شده است، خیلی کم است. اگر پیش از سال نوی میلادی تهران علاقه ای به این برنامه نشان ندهد، گالری ملی نمایشگاه را لغو می کند و در نتیجه موزه رم نیز عقب می کشد. برگزارکنندگان گنجینه موزه هنرهای تهران برای وقوع معجزه دست به دعا برداشتند.»