فداکاری و ایثار حد و مرز نمی شناشد. جایی که انسان برای نجات جان دیگری از خود می گذرد تا معنای انسانیت رنگ نبازد. گرچه دنیا، دنیای غریبی است و فداکاری در این زمانه، دردانه ای کمیاب! اما قصه فداکاری انسان ها پایانی ندارد. هر از چند گاهی که یکی از این قصه ها را می شنویم، تلنگری می خوریم و دست مریزادی زیر لب می گوییم و می گذریم. به همین سادگی؛ اما نباید فراموش کنیم که همین داستان ها و همین آدم ها هستند که به این دنیا اعتبار می بخشند و به یادمان می آورند که در میان این همه پلشتی، هنوز نفس می کشند انسان هایی که می توان دلخوش بود به آنها و از این رهگذر دلگرم شد به زندگی... قصه سرباز جوان مریوانی که برای نجات یک سگ گرفتار در میان سیم های خاردار، یکی از پاهایش را از دست داده، بی شک، ازجمله همین قصه هاست.