در قرآن ده ها بار کلمه فتنه و مشتقات آن با معانی مختلف به کار رفته، بخشی ازاین آیات، مربوط به توطئه هایی است که از سوی دشمنان علیه پیامبران الهی به ویژه پیامبربزرگوار اسلام (ص) صورت گرفته.آیه های«واقتلوهم حیث ثقفتموهم»، «الفتنة اشد من القتل»، «وقاتلوهم حتی لا تکون فتنة» و «الفتنة اکبر من القتل »، از این گونه آیات اند که مربوط به زمان فتح مکه اند و قرآن با صراحت اهمیت فتنه و تکلیف مسلمانان با فتنه و فتنه گران را روشن کرده است. در آن زمان، فتنه گران بزرگ، دشمنان بیرونی امت اسلامی بودند. اما در حکومت پنج ساله امیرمومنان (ع) چهره جدید و خطرناک تری از فتنه شکل گرفت و آن، فتنه، در درون امت اسلامی