محمد حسن معجونی در طول روزهای گذشته یک آشپزخانه پر از سر و صدا را بدرستی در تالار پالیز گرداند. یک آشپزخانه پر هیاهو که در آن قرار است کارگران استعمار شده توسط کارفرما صدایشان را به دیگران برسانند. یک اثر جهانی که هنوز از میانه قرن بیستم گذر کرده و می تواند در هر جایی از دنیا این همه چشمگیر باشد. آشپزخانه نمایشی درباره پایمال شدن حق و حقوق آدمهاست. نمایشی که در آن کارگران مشغول به کار یک آشپزخانه از آنچه از ایشان دریغ شده است، می گویند. اینها باید حالشان خوش باشد چون کار می کنند و درآمد دارند و خیلی راحت می توانند هر آنچه نیاز دارند بخرند و حتی به تفریح و زندگی خوش بپردازند اما با وجود این، انگار حالشان اصلا خوش نیست و با سیلی سرخ روی شان را سپید می کنند که مبادا از این هم بدتر بشود.