مصداق «سیاست گذاری» در حوزه سیاست خارجی این است که بگوییم «برای تسهیل تجارت نفت، امنیت خلیج فارس باید برقرار باشد» و مصداق «اجرای سیاست» این است که بگوییم «برای تامین امنیت خلیج فارس باید به آنجا ناو جنگی بفرستیم» یا «برای تامین امنیت خلیج فارس باید کشورهای منطقه را به همکاری امنیتی دعوت کنیم.» در آمریکا، امر «سیاست گذاری» در حوزه سیاست خارجه معمولابا مشارکت رئیس جمهوری، قوه مجریه، کنگره و افکار عمومی صورت می گیرد. اما «اجرای سیاست» - که دامنه و شیوه های مختلفی دارد و – همان طور که از مثال فوق پیدا است - پیامدهای متفاوتی نیز به دنبال دارد، برعهده رئیس جمهوری و قوه مجریه است.