«تئاتر سعدی، تابستان 32»، یک کمدی ایرانی است که در ارجاع به تاریخ معاصر نوعی تراژدی علیه هنر معاصر را رقم می زند. اینکه تئاتر و تاریخ معاصر دستاویزی شده که یک نمایش ایرانی در تلفیق با فرمول های تئاتر غربی و در تلفیق با آن شکل بگیرد بستر درخور تاملی را ایجاد می کند که یکی از دغدغه های همیشگی حسین کیانی نمایشنامه نویس و کارگردان است. تئاتر در 150 سال اخیر از ارکان پیشرفت فرهنگی و از نشانه های ترویج دموکراسی در جامعه استبدادزده ایرانی است. این دستگاه فکری در کنار مدرسه (دانشگاه) و مطبوعات توانسته اند پیشرفت موثری را در ایران رقم بزنند.بنابراین خود تئاتر هم یکی از موانع در نظام بسته بوده است و هر