سال های زیادی است که از سوی مراکز آکادمیک کشور مهارت های مدیریت در ایران به شکل ثابت و دست نخورده ای تعریف می شود - آن هم به صورت کلی – و گویا قرار نیست به مصداق های عینی آن اشاره ای شود. در این تعریف سنتی، مهارت های مورد نیاز مدیران در سه گروه کلی فنی، انسانی و ادراکی به شکل کلان تعریف شده است؛ مهارت فنی شامل دانش و توانایی در انجام دادن وظایف و مسوولیت های خاص، مهارت انسانی در داشتن توانایی و قدرت تشخیص در زمینه ایجاد محیط تفاهم و همکاری و اداره افراد و مهارت ادراکی به توانایی درک پیچیدگی های کل سازمان و درک همه عناصر و اجزای تشکیل دهنده فعالیت سازمانی به صورت یک سیستم اشاره می شود.