در زمانه ای که پیشرفت فناوری های اطلاعاتی و روش های ارتباطات و اطلاع رسانی با شتابی فوق تصور در حال تغییر و تحول است، کارکرد رسانه های مکتوب نیاز به بازتعریف و بازنگری دارد. اکنون به مدد شبکه های اجتماعی مجازی، در اندک زمانی اخبار در سراسر جهان پخش می شود و حتی رسانه های دیداری و شنیداری نیز در این میدان که سرعت حرف اول و آخر را می زند، در مقابل قدرت انتشار این پدیده عصر حاضر کم می آورند.هرچند عامل سرعت گوی سبقت را از خبررسانی رسانه های مکتوب ربوده، اما هنوز می توان به روزنامه و مجله دل بست و کارکردی از آن انتظار داشت که در رسانه های مجازی کمبودش احساس می شود. به نظر من در کنار عنصر «سرعت»، مولفه دیگری نیز لازم است تا اعتماد عمومی به رسانه جلب شود و آن عنصر «صحت» است که اتفاقا از این منظر فضای مجازی در قیاس با رسانه های مکتوب نمره بالایی نمی گیرد. از آن جا که رسانه مکتوب به یک سند تبدیل می شود، خود را ملزم به استفاده از مستندات موثق و قابل اتکا می داند و از آن جا که در پی جلب نظر و جذب مخاطب است، تلاش می کند محتوای خود را ارتقا ببخشد.

روزنامه ایران که از یکسو تریبونی برای بیان اقدامات و تلاش های دولت محسوب می شود و از سوی دیگر به عنوان رسانه فراگیر در میدان پرفراز و فرود مطبوعات قد برافراشته است، باید میزان موفقیت خود را با دومولفه سرعت و صحت بسنجد و به میزانی که بتواند اعتماد عمومی را کسب کند در مسیر درست گام بردارد. به گمان من روزنامه ایران توانسته در این مسیر دشوار گام هایی منطقی بردارد. در زمینه اطلاع رسانی اقدامات دولت، در حد توان و میزان تاثیرگذاری خود به بیان دستاوردها پرداخته، آن هم در شرایطی که تریبون های تخریبگر دولت صدایشان بلندتر از سایر صداهاست و در زمینه بیان واقعیت ها و انتقاد از کاستی ها توانسته استقلال حرفه ای خود را حفظ کند. جز این هم از رسانه ای که بخواهد به اخلاق حرفه ای پایبند باشد و نزد افکار عمومی هم مقبولیت داشته باشد، انتظاری نیست.

سالروز آغاز به کار روزنامه ایران را به همه همکاران سختکوش خودم در این رسانه تبریک می گویم و امیدوارم تلاش های صادقانه این عزیزان در پیشبرد اهداف نظام جمهوری اسلامی و تحقق برنامه های دولت تدبیر و امید یاریگر و اثرگذار باشد.