انگار با ریزش ساختمان پلاسکو، انصاف و جوانمردی سیاست بازان هم زیر آوارها مفقود شده است. دختری گریان در جنوب تهران منتظر خبری از پدرش است که آیا می آید یا نمی آید؟ و عده ای سیاست باز هم در شمال تهران منتظر خبری از استعفای فلانی هستند که آیا می رود یا می ماند..!؟ گرچه آتش نشان ها همه سنگ تمام گذاشتند ولی انگار آتش غصب قدرت و غضب شهوت که در دامن برخی سیاست بازان افتاده است دیگر مهارشدنی نیست.

لحظه به لحظه شعله های آتش عنودان، حسودان و رقیبان سیاسی در حال شعله ور شدن است و عده ای هم که انگار غیابی با سلفی بگیران آتش پلاسکو عقد اخوت بسته اند در حال بازنشر این عقده های سیاسی در فضای مجازی اند...

البته این در حالی است که رسانه های غربی و کانال های ضدانقلاب تا ساعت ها هیچ خبری از حادثه پلاسکو مخابره نکردند تا اینکه به یک باره سوار موج شدند و حربه حمله به مسئولین و اختلاف افکنی را به کار بستند.

زمانه زمانه عجیبی است! چندی پیش تشییع آن مرد بزرگ و امروز آتش پلاسکو محملی می شود برای عقده گشایی سیاست بازان... آتش مهار نشود کاخ پلتیک هم فروخواهد پاشید. حریم ها دریده شده است و شاید آرزوی آن نامرد خبیث پلتیک، اکنون سلفی گرفتن با این سیاست بازان و روشنفکرنمایان باشد.

دوستان فارغ از بازی های سیاسی برای دختر کوچولوی آتش نشان دعا کنید. او از پدر، املاک یا حقوق نجومی نمی خواهد او از بابا فقط خودش را می خواهد! فقط خودش! خود خودش... دعا کنید تا فرشته کوچولو دوباره بنویسد: بابا آمد.

چرا در ابتدا و پایان این یادداشت کوتاه سلام می کنم؟ چون همیشه باید به این تلاش های سخت کوشانه و جهادگونه سلام و درود فرست؛ چون این مردان در مکتب عشق درس ایثار و شجاعت را به همگان آموختند.

راه شهدای آتش نشان حادثه پلاسکو و همه شهدا، پررهرو باد.