شهر و روستا فرقی نمی کند؛ ارتش ریزگردها علیه زندگی شورش کرده و مقابله با این تهدید به تلاش تمام دستگاه های مسئول نیاز دارد. در این میان نمی توان از نقش بومیان منطقه غافل شد، افرادی که کانون های بحرانی ریزگردها را مثل کف دستشان می شناسند و اگر به درستی برای مهار این مشکل آموزش ببینند و به کار گرفته شوند، نقش چشمگیری در پیشرفت پروژه های بیابان زدایی دارند؛ اتفاقی که سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری نیز به آن توجه ویژه نشان می دهد و به همین دلیل، سعی در مشارکت جوامع محلی برای کاهش تهدید ریزگردها دارد، اما این مشارکت باید به شکلی دنبال شود که رفع نیاز جوامع محلی در اولویت قرار گیرد و مانند کارگران روز مزد، با آنها برخورد نشود.