مشاهدات اکثر ما و نتایج بررسی های علمی نشان می دهد که مردم در خیابان های شهرهای بزرگ و شلوغ سریع تر از شهرهای کوچک و روستاها حرکت می کنند، اما دلیل این پدیده چه می تواند باشد؟

علت این که تصمیم بگیریم فعالیت ها و کارهای روزانه را سریع تر یا کندتر انجام بدهیم، به مغز ما برمی گردد؛ مثلاآیا باید سریع تر بدویم تا به کلاس برسیم یا از اتوبوس جا نمانیم یا می توانیم با خیال راحت تری راه برویم. مغز انسان چطور محاسبه می کند چه میزان تلاش برای کاری لازم است؟ عامل اولی که اهمیت دارد، میزان سوخت و ساز بدن و انرژی لازم برای انجام آن کار است یعنی مغز با توجه به این که کار چقدر انرژی و کالری نیاز دارد، تصمیم می گیرد چه میزان تلاش کند و به دنبال آن با چه سرعتی کار کند.

برای انجام هر کار، یک سرعت مناسب وجود دارد که کمترین میزان تلاش را لازم دارد و مطالعاتی که پیرامون این زمینه صورت گرفته، توانسته این مقدار را پیدا کند، اما این سرعت بهینه با آنچه مغز تخمین می زند و براساس آن عمل می کند، متفاوت است. بنابراین عوامل دیگری باید در این تصمیم گیری دخیل باشند.

پژوهشگران به دنبال یافتن این عوامل آزمایش های زیادی روی انسان ها و حیوان ها انجام داده اند. نتایج این آزمایش ها نشان داده، یکی دیگر از عوامل مهم که مغز ما در تعیین سرعت در نظر می گیرد، میزان اهمیت آن کار و فرصت ما برای انجام دادن آن است. هر چه فرصت ما برای انجام کاری کمتر باشد، اهمیت آن برای ما بیشتر می شود و تلاش بیشتری برای آن می کنیم، سریع تر حرکت می کنیم و در مقابل هر چه مدت زمان کاری طولانی تر باشد، از حساسیتمان نسبت به آن کاسته می شود. در شهرهای بزرگ نیز چون با سرعت تغییر و تحول و رقابت بیشتر رو به رو هستیم، معمولامهلت انجام کارها کمتر است. به همین دلیل است که در کلانشهرهایی مثل تهران و نیویورک، مردم معمولاسریع تر از شهر های کوچک و روستاها حرکت می کنند.