حمله تشنج اغلب بین شش ماهگی تا پنج سالگی در زمانی که تب کودک بالاتر از 39 درجه سانتی گراد برود، رخ می دهد. علائم حمله تشنج در یک کودک تب دار شامل حرکات پرشی در دست ها و پاها به مدت چند ثانیه تا چند دقیقه، خیرگی چشم به یک نقطه، دفع غیر ارادی مدفوع و ادرار، خروج احتمالی کف از دهان، عدم هوشیاری و خواب آلودگی پس از تشنج است.

برای آن که تشنج اتفاق نیفتد، نباید تب کودک بالابرود. در اقدامات دارویی خانگی قبل از رسیدن به مراکز درمانی استفاده از تب بر همچون استامینوفن و ایبوبروفن توصیه می شود. اما در روش غیر دارویی چنانچه حرارت بدن کودک بیش از 5/38 درجه باشد می توان از روش غوطه ور سازی استفاده کرد. کودک را لخت کرده و 20 دقیقه در وان آب ولرم قرار دهید. در صورتی که کودک ضمن تن شویه دچار لرز یا کاهش تنفس شد، او را از آب خارج کنید. همچنین می توانید حوله ای را با آب ولرم خیس کرده و روی سینه یا شکم کودک بگذارید.

• در صورت بروز تشنج، هرگز نمی توانید جلوی این حمله را بگیرید یا از مدت زمان آن بکاهید.

• آرام باشید و محیط اطراف کودک را ساکت نگه دارید.

• سر کودک را با استفاده از یک بالش محافظت کرده و از بروز آسیب دیدگی سر با سطوح و اجسام سخت پیشگیری کنید.

• اگر در زمان تشنج، کودک طاقباز بود و استفراغ کرد، بلافاصله سر او را به یک طرف برگردانید.

• معمولاپس از تشنج، بیمار دچار گیجی و خواب آلودگی می شود. تا زمان برگشت کامل هوشیاری کودک به او غذا یا نوشیدنی ندهید.

• هرگز سعی نکنید فک های کودک را که در اثر انقباضات ناشی از تشنج به هم قفل شده اند به زور باز کنید و چیزی بین آن قرار دهید.

• توصیه می شود پس از این که کودک به هوشیاری کامل رسید، برای کنترل تب و درمان بیماری او که معمولاناشی از عفونت دستگاه ادراری یا عفونت های دستگاه تنفسی است به مراکز درمانی مراجعه کنید.