از درس هایی که طی بیش از 40 سال فعالیت فکری و سیاسی آموختم و آن را مستحق توجه دیگران و حتی نسل های بعد می دانم، اسراف نکردن و برباد ندادن سرمایه نیروهای انسانی معتقد و انقلابی و اندیشمندان و متفکران و خیرخواهان و دلسوزان نظام در کشمکش های سیاسی و در قربانگاه منازعات حزبی و جناحی است. متاسفانه شاهد بوده و هستیم که بسیاری از افراد بد تربیت شده اند یعنی شاکر نیستند و قدر داشته ها را نمی دانند و به همین دلیل با کمترین اختلاف فکری یا سیاسی یا مدیریتی و حتی سلیقه ای، دست به حذف رقیب می زنند و برای شان مهم نیست که آن افراد چه سابقه ای دارند و از چه آزمایش های سختی عبور کرده اند و چه خدماتی را انجام