جمشید جاودانیان استاد بزرگ چتربازی، کوهنوردی، جودو، تکواندو، کاراته، غواصی و تکاوری ارتش جمهوری اسلامی ایران در سال 1341 در شهر مرودشت فارس دیده به جهان گشود. وی پس از گذراندن دوران نوجوانی و جوانی و طی کردن مقاطع تحصیلی ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان در سال 1359 پا به دانشکده افسری گذاشت و لحظه لحظه عمر خود را در راه آرمانش فدا کرد. جاودانیان در سال 1363 به سمت فرماندهی گروهان سوم گردان 101 تیپ 55 هوابرد شیراز تعیین و برای مقابله با دشمنان نظام اسلامی راهی مناطق عملیاتی غرب کشور در کردستان شد. وی در عملیات والفجر 9 مجروح شد و در عملیات های دیگر از جمله کربلای 4 و 5 شرکت داشت. مصاحبه ای تلویزیونی در والفجر 9، در زیر آتش رگبار مسلسل ها، هلی کوپترها، توپ ها و تانک های دشمن، چهره زیبا و با استقامت مردی را نشان می داد که جمشید جاودانیان نام داشت. فرازی از وصیت نامه شهید امیر سرتیپ جمشید جاودانیان: ای حسین! تو که در کربلایکایک شهدا را در آغوش می کشیدی و می بوسیدی و وداع می کردی، آیا ممکن است هنگامی که من نیز به خاک و خون می غلطم، تو دست مهربانت را بر قلب من بگذاری و عطش عشق مرا به خود، سیراب کنی؟! خدایا! تو را شکر می کنم که مرا در کوی غم گداختی و در دریای درد، آب دیده کردی و در برابر حوادث روزگار، رویین تنم کردی تا سخت ترین مشکلات حیات و خطرناک ترین ضربه های تاریخ را عارفانه و عاشقانه تحمل کنم و گلزار شهدای شیراز، پذیرای جسم سوخته و قلب شکسته این عارف به الله است.