بزرگان نظام که چیزی به اسم انقلاب و کشوری به نام ایران را از عمق جان باور دارند، از نظر شرعی، قانونی، ملی و انسانی وظیفه دارند در جهت برقراری یک «آشتی ملی» در شرایط خطیر کشور وارد عمل شوند و سرنوشت کشور را به سمت هم گرایی و اتحاد هرچه بیشتر پیش ببرند.

باور کنید که آشتی ملی تنها وسیله ای است که امروز می تواند رودرروی سرمایه گذاری های دشمن برای تفرقه بایستد؛ باور کنید که بخش عمده ای از برنامه های سیاسی شبکه های خارجی فارسی زبان، با برقراری یک آشتی ملی خودبه خود تعطیل می شود چراکه اتحاد ما، راه را برای ورود هرگونه توطئه تفرقه آمیزی می بندد. آنهایی که مخالف هم گرایی در جامعه ایران هستند و مستقیم و غیرمستقیم یا دانسته و ندانسته از سوی دشمن حمایت می شوند یا مزد می گیرند، بعید است ندانند که روزی خواهد رسید که در تلخی سرنوشت 80 میلیون ایرانی سهیم خواهند شد.

در این شرایط حساس تاریخی که حرکات داخلی به شدت زیر ذره بین قرار گرفته، بزرگان کشور از همه جناح ها و گروه ها باید در راه ایجاد آشتی ملی پیش قدم شوند و نگذارند دشمن با ساده ترین روش که همان خروج کشور از مسیر عقلانیت است، به آرزوی بزرگ خود برسد. در سال های اخیر، تلاش های فراوانی برای ازمیان رفتن عقلانیت در بستر جامعه را شاهدیم و به نظرم می رسد که ناکامی آرزوی دشمن- که نابودی ماست- تنها از طریق یک «آشتی ملی» امکان پذیر است. آشتی ملی، یعنی آن شرایطی که جامعه را به سمت عقلانیت، مدارا و مفاهمه پیش می برد و برخلاف نقشه ها و سرمایه گذاری های دشمن روی عمیق شدن فاصله میان قطب ها، به هم گرایی می انجامد.

متاسفانه افرادی تحت تاثیر القائات شیطانی دشمن، عقلانیت خود را از دست می دهند و در مقابل گروه های دیگر، به جز منافع شخصی و گروهی خود، منافع برتری چون منافع ملی کشور را نمی پذیرند و در جهت ضربه زدن به آن برمی آیند. آشتی ملی، مانع از فعالیت چنین دیدگاه های تندرویی می شود.