مانتوی سفیدش را می پوشد، جلوی آیینه می ایستد، می گوید دوست دارد درس بخواند تا دکتر شود بعد ازدواج کند و عروس شود، اما مادرش بغض می کند و می گوید «بگذار شناسنامه بگیریم، همه چیز درست می شود». تمام آرزوهای این خانواده در گرفتن شناسنامه خلاصه می شود. مادری که می گوید خانواده 11 نفره شان با این که ایرانی هستند اما شناسنامه ندارند، می گوید مرگش را آرزو می کند، چون دیگر نمی تواند شاهد درد و رنج کودکان باشد؛ بچه هایی که هر روز از آرزوهایشان فاصله می گیرند، نمی توانند درس بخوانند، ازدواج کنند یا برای دیدار اقوامشان و جست وجوی شغل روانه شهرهای دیگر کشور شوند.