امیرحسین صادقی، روز جمعه با پیراهن پیکان مقابل تیم سابقش استقلال قرار گرفت. او که در این بازی کاپیتان پیکانی ها هم بود در این مورد می گوید: رحمان احمدی لطف کرد و به من در رختکن گفت تو بازوبند را در این بازی ببند و من هم بستم.

صادقی این را گفت و ادامه داد: اخراج بازیکن ما در همان دقایق ابتدایی همه چیز را به هم ریخت. دوست داشتیم اتفاقات دیگری در این مسابقه رقم بخورد که متاسفانه این طور نشد.

او درباره سیدمهدی رحمتی و برخوردش با او هم گفت: یکسری اتفاقات گذشته افتاده و برخی حرف های بچگانه نیز رد و بدل شده است. من قبلاگفته ام از خیلی چیزها در زندگی ام می گذرم و این که چیزی نیست. مهدی دوست 15 ساله من است و بارها در تیم ملی و تیم های مختلف کنار هم بودیم. ما دو رفیق خوب برای هم بودیم. دو سه سال، هم اتاقی بودیم. من سعی کردم دنبال منفعت خودم در فوتبال نباشم و طوری بازی کنم که هوادار و باشگاه خوشحال باشد. متاسفانه فوتبال است و راهش سمتی می رود که برخی عادت های غلط واقعیت فوتبال ما شده است. من مشکلی با مهدی رحمتی نداشتم و شاید بعدا بازگو کنم چه مسائلی رخ داد و چرا من قربانی شدم. من مشکلی با مهدی رحمتی ندارم و مشکلی هم اگر بوده، از سوی نفرات دیگری بوده است.

مدافع پیکان درباره دسته گل هایی که برای منصوریان و پورحیدری برد، گفت: منصور پورحیدری در بازی رفت که بازی کردیم، روی نیمکت استقلال بود و او را دیدم. منصورخان بزرگ استقلال است. اولین دوره ای که من برای استقلال بازی کردم، توسط پورحیدری بود و خواستم یاد و خاطره اش را زنده نگه دارم.من نمی دانم در این باشگاه چه خبر است. هر کسی مرا می بیند، می گوید من باعث شدم تو به استقلال نیایی. یکی از اقوام منصوریان نیز گفته من نگذاشتم تو بیایی. یعنی من این قدر آدم زهرداری هستم که همه می خواستند من نیایم؟ من همه زندگی ام استقلال بوده، اما با این وضعیتی که می بینم، فکر می کنم قتل کردم که این طور با من رفتار می کنند. اگر واقعا منصوریان مرا دوست دارد، من عاشق او هستم!

صادقی در پایان گفت: اگر 2000 تماشاگر داشتیم، قهرمان بودیم. فوتبال است دیگر. به بازیکنان خودمان تبریک می گویم که ده نفره خوب بازی کردند.