اما از وی دو پسر به نام های پوشکین و شارمین(1) (متولد سال 1970 میلادی) برجای مانده است. میمندی نژاد، زندگی اسرارآمیزی داشته که طبق آنچه علی بهزادی در شبه خاطراتش می نویسد کسی چیزی از آن نمی داند و در حالی که از زندگی طولانی میمندی نژاد با یک پلنگ در آپارتمانش یاد می کند از زندگی پس از سال 1357 میمندی نژاد در تنهایی می نویسد:

«40 سال بعد از آن شب، او یکبار دیگر با یک پلنگ تنها ماند.این پلنگ وجود خودش بود که طی چند سال گذشته به روی همه کسانی که به نظر او خائن و وطن فروش بودند پنجه کشیده بود.اما اوضاع در حال تغییر و تحول بود و در آغاز این تغییرات بود که قبل از همه، پنجه او را کندند. پنجه اش «رنگین کمان نو» بود...این بار به جای آن که پلنگ رادر اتاق بگذارد و خود بیرون بماند، خود به اتاق رفت و در را به روی خود بست...