چند سالی است، از بنگاه ها و اداره ها به خاطر اهدای سررسید به مشتریان و دوستان انتقاد می شود. دغدغه اصلی منتقدان این است که سررسیدها غالبا بدون استفاده می ماند و چاپ آنها فقط موجب از بین رفتن درختان و تخریب محیط زیست می شود. اینکه سررسیدها غالبا بدون استفاده می مانند حرف درستی است و تقریبا همه آن را می دانند؛ اما درباره تخریب محیط زیست بر اثر چاپ سررسید، اغراق می شود. چنین تخریبی در صنایع تزئینات و دکوراسیون چوبی و ساخت و ساز در جنگل ها هم در مقیاس بزرگ تر رخ می دهد و اتلاف درخت در کاغذسازی، در مقایسه با بخش های دیگر، ناچیز است. سررسید، به هر علتی، اکنون به رویه و عادتی تبدیل شده که دل کندن از آن برای همه آسان نیست و بسیاری هم از آن برای تنظیم برنامه های خود استفاده می کنند و اگر سررسید نداشته باشند با کاغذهای دیگر این کار را خواهند کرد. پس به حق «آزادی انتخاب» هدیه دهندگان سررسید احترام بگذاریم و به جای سرزنش کردن آنها، درخواست کنیم در زمان انتخاب هدیه گیرندگان، آنان را دسته بندی کنند و به کسانی که گمان می کنند کتابخوان هستند و کتاب را به سررسید ترجیح می دهند، به جای سررسید یا در کنار آن کتاب هدیه بدهند. سررسید هدیه خوبی است اما برای برخی، کتاب بهتر است.