در کشورهای در حال توسعه، عارضه ای وجود دارد که عده ای را که می خواهند تفاوت ایجاد کنند ناامید می کند: وقتی نوآوری بزرگی را معرفی می کنید که می تواند به سرعت، به راحتی و به شدت زندگی افرادی را که در فقر به سر می برند توسعه دهد، اما هیچ اتفاقی نمی افتد. چرا؟

نوآوری هایی که از آن صحبت می کنیم آنقدر پیچیده یا غیرقابل فهم نیستند، بلکه به سطح بالایی از آموزش نیاز دارند. این نوآوری ها روش های ساده ای برای ارتقای استانداردهای زندگی هستند و اغلب رایگان عرضه می شوند. همچنین به وضوح اهداف مثبت دارند، مانند: واکسیناسیون انسان ها و طیور، افزایش بازدهی برداشت گندم، بهداشتی کردن اجاق های خوراک پزی، جلوگیری از انتقال بیماری هایی همچون ایدز، پشه بندهایی در برابر پشه های خطرناک، تهیه کود از عناصر در دسترس، آموزش های بهداشت فردی و افزایش بازدهی کشاورزی.