ارتباط مالی میان سازمان تروریستی مجاهدین خلق و مقامات دولتی در آمریکا به خودی خود مسئله مهمی نیست، این بخشی از یک مسئله بزرگ تر؛ یعنی فقدان کانال ارتباطی میان ایران با محافل فکری، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی در آمریکاست. این خلابه این منجر می شود که مخالفان ما و تروریست هایی که دستشان به خون مردم بی گناه ایران آلوده است، از فرصت استفاده کنند. کافی است شخصیت های منفعت طلب و کاسبکاری مثل ترامپ و نزدیکانش نیز سر کار بیایند تا این فرصت مهیاتر شود. به اعتقاد من برای مقابله با این روند چاره ای جز افشاگری خبری و تلاش برای اثبات حقانیت خود نزد افکار عمومی آمریکا نداریم. مشکل اینجاست که ما اکنون نه در میان ایرانیان مقیم آمریکا لابی قدرتمندی داریم و نه در میان جامعه روشنفکری و سیاست مداران آمریکا. درحالی که به وضوح مشخص است با هر ایده و تفکری باید لابی خود را در داخل آمریکا به عنوان تنها ابرقدرت جهان ایجاد و تقویت کنیم. همه کشورهای دنیا از این ضرورت مطلع هستند و در همین راستا تلاش می کنند که اهرم نفوذ خود را در درون آمریکا ایجاد کنند. ما با نادیده گرفتن این مهم، قدرتمند نمی شویم. ما در آمریکا هیچ صدایی نداریم و از همین بابت متضرر می شویم.