من از سال 1354 دکتر علی اکبر صارمی را می شناختم. هر دو در دفتر مهندسین مشاور علی سردارافخمی کار می کردیم. او که فارغ التحصیل رشته معماری دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود، بعد از پایان دوره دکترای معماری از دانشگاه پنسیلوانیا به ایران برگشته بود. من دانشجوی جوانی که آموزش دانشگاهی و تجربه کار حرفه ای را به جلو می برد و او شاگرد لویی کان بود و بسیار از او یاد می کرد و نقل قول. هر دو هم در دورانی که من در آن دفتر بودم روی پروژه دانشگاه صنعتی اصفهان که قرار بود شاخه جدید دانشگاه آریامهر آن زمان (دانشگاه شریف امروز) باشد کار می کردیم؛ هرکدام روی بخشی از پروژه به علت مقیاس بزرگ آن. او مسئول