من با فیلم «گشت ارشاد» به سینمای ایران معرفی شدم و می توانم بگویم که به این فیلم مدیون هستم. شش سال از آن زمان می گذرد و کسانی که آن فیلم را دیده اند با تمام کاراکترها آشنا هستند و من هم قاعدتا به شخصیت «حسن» واقف هستم و طبق فیلمنامه ای که به ما داده شد و بر اساس کارگردانی ای که انجام شد، من سعی کردم ذهنیت نویسنده و کارگردان را اجرا کنم. درآوردن نقش ربطی به ژانر فیلم ندارد، چیزی که از همه مهم تر است فیلمنامه است، وقتی فیلمنامه درست باشد و اسکلت بندی محکم و چینش قاعده مندی داشته باشد، نخستین و مهم ترین بخش مساله فیلمسازی حل شده است. برای بازیگر ژانر در وهله بعدی قرار می گیرد. مهم این است که فیلم از نظر منتقدان و مردم نمره قبولی بگیرد، وقتی فیلمنامه خوب باشد، تمامی عوامل بویژه بازیگران جای مانور و ارائه بهتری دارند و این امکان را به آنها می دهد که بیشتر از سینما لذت ببرند. فکر می کنم حمید فرخ نژاد، پولاد کیمیایی و من در این دو فیلم، گروهی هستیم که خیلی خوب با هم هماهنگ شده ایم و در کنار هم قرار گرفتن ما و تشکیل چنین گروهی اتفاق بسیار درستی بوده است، همه ما درست سر جای خود نشسته ایم و توانسته ایم پاسکاری درستی در بیان دیالوگ ها داشته باشم. من برای گشت ارشاد نیز در جشنواره فجر نامزد سیمرغ شده بودم و این برای دومین بار است که شخصیت حسن، با نامزد شدن من برای نقش مکمل مرد در این جشنواره، کاندیدای این جایزه می شود و من بیشتر برای فیلم «گشت 2» خوشحال هستم.