به موازات استقبال گسترده مردم از وسایل الکترونیکی و تجهیزات مرتبط با آن، تولید زباله های الکترونیک(e-waste) اعم از تلویزیون ها و صفحات نمایشگر کامپیوترهای خانگی، انواع باتری ها، لامپ ها و... به یک معضل بزرگ در جهان تبدیل شده است. در این راستا برخی کشورها تلاش کرده اند تا با ایجاد زیرساخت های مناسب، مانع آلوده شدن محیط زیست شده و از سوی دیگر طی بازیافت این زباله ها که غالبا حاوی مقادیر زیادی طلاو سایر فلزات گرانبها هستند درآمدزایی مناسبی داشته باشند و در مقابل، گروهی دیگر اهمیتی به این موضوع نداده اند. این موضوع مرکز پژوهشی سازمان ملل متحد را بر آن داشت تا در تحقیقی جامع به مبحث زباله الکترونیک ورود کند که نتیجه نشان داد سنگاپور و هنگ کنگ در آسیا بالاترین حجم زباله الکترونیک را تولید می کنند.